دلیل اینکه امروزه این کربنات سدیم هنوز کریستال سودا نامیده می شود، در ارائه سنتی محصول است به دلایل صنعتی که هنوز مبهم باقی مانده است، محصول زمانی به شکل هیدراته فروخته می شد، به این معنی که مولکول فعال کربنات سدیم سمنان به 10 مولکول آب “چسبیده” بود، که فرمولی مانند Na2CO3.10 H2O دارد.
در این حالت محصول به صورت کریستال های شفاف و درشت ظاهر می شود که تمایل زیادی به جمع شدن دارند و وقتی وزن آب را در مقایسه با کربنات محاسبه میکنیم، متوجه میشویم که فقط آب گازدار به شما دو برابر میفروشیم!
بنابراین خرید کربنات سدیم «بی آب»، یعنی بدون مولکولهای آب مرتبط، بسیار هوشمندانهتر است، که برخی از متخصصان محصولات پاککننده زیستمحیطی (از جمله ما!) نام آن را به «کریستالهای سودا غلیظ» تغییر دادهاند، زیرا آنها حدود 3 برابر بیشتر تولید میکنند.
مزیت دیگر این فرم بی آب این است که کریستال ها ی کربنات سدیم دیگر به یکدیگر نمی چسبند (یا تقریباً دیگر) و کل آن سیال می ماند.
این کربنات سدیم بی آب می تواند به شکل یک پودر سفید بسیار ریز و سبک باشد که تقریباً فوراً در آب حل می شود: سپس به آن کربنات سدیم سبک یا خاکستر سودا سبک می گویند.
همچنین میتواند به شکل کریستالهایی با اندازههای بسیار بزرگتر، نزدیک به نمک خوراکی درشت و همیشه سفید رنگ باشد در این مورد، به اصطلاح کربنات سدیم متراکم یا خاکستر سودا متراکم است.
این بلورهای سودا غلیظ چه متراکم و چه سبک، خواص یکسانی دارند، فقط سرعت انحلال آنها در آب متفاوت است.
کریستال های سودا را نباید با بی کربنات سدیم (یا بی کربنات سودا) اشتباه گرفت که از طریق روش ساخت با آن رابطه مشخصی دارند همانطور که بعدا خواهیم دید.
آنها به هیچ وجه نمی توانند مستقیماً با مواد غذایی و مراقبت از بدن مرتبط باشند و هیچ کریستال نوشابه درجه غذایی در بازار “مصرف کننده” وجود ندارد.
PH آنها، کاملاً پایه، بسیار بیشتر از بی کربنات خنثی است به یاد داشته باشید که مقیاس pH لگاریتمی است، از 0 تا 14 با خنثی بودن 7 متغیر است و pH کریستال های سودا در محلول 11 تا 12 است در حالی که بی کربنات حدود 8، 5 است.