کاشی آجری براق را با این ترفندها براق تر کنید

کاشی آجری براق بسته به پخت و پز قیمتگذاری می شود.

پخت تک: اینها مواد سرامیکی هستند که تحت یک فرآیند پخت قرار می گیرند. کاشی های بدون لعاب یک بار پخت می شوند.

دوبار شلیک: آنها دو شلیک دریافت می کنند، اولی برای به دست آوردن تکیه گاه و شلیک دوم برای افزودن مینا و تزئین.

پخت سوم: در برخی مواقع نیاز به پخت اضافی است که بعد از عمل میناکاری انجام می شود. این کار به منظور کاهش رطوبت در قطعات انجام می شود. اغلب،

این پخت و پز در دمای پایین انجام می شود.

با توجه به کاربرد لعاب

لعاب: پس از فرآیند پخت، یک یا چند لایه لعاب اعمال می‌شود تا ظاهری درخشان‌تر و زیباتر به قطعه بدهد. طبق استاندارد 14411 کاشی های این نوع به عنوان GL

طبقه بندی می شوند.

بدون لعاب: فرآیند پخت فقط یک بار انجام می شود. به طور کلی، آنها از نوع کاشی های روستایی هستند. آنها به عنوان UGL طبقه بندی می شوند.

بسته به درمان های مکانیکی

اصلاح: پس از گذراندن کاشی از فرآیند پخت، لبه ها اره یا صاف می شوند تا شکل دقیق تری داشته باشند. تضمین می کند که تفاوت در اندازه بین یک سرامیک و

سرامیک دیگر کمتر از 0.5 میلی متر است.

پولیش: این یک روش سایشی پیچیده برای دادن درخشندگی بیشتر به قطعه است.

بسته به مقصد شما

روسازی: آنهایی هستند که روی زمین قرار می گیرند و برای پا گذاشتن در نظر گرفته می شوند، بنابراین مصالح آن باید مقاومت بیشتری داشته باشد.

پوشش: آنهایی هستند که برای پوشش دیوارها به کار می روند که به کاشی معروفند.

نما: برای فضاهای بیرونی در نظر گرفته شده است، بنابراین ترکیب آن باید در برابر تغییرات ناگهانی آب و هوا مقاومت کند تا درخشندگی و بافت خود را حفظ کند.

سرامیک های خاص: قطعاتی با شکل خاصی هستند که به عنوان تزئین، چه روی سنگفرش، دیوار و یا قسمت های دیگر عمل می کنند.

طبقه بندی تجاری کاشی و سرامیک

خاک رس پخته

آنها کاشی های روستایی با تخلخل بالا هستند که برای سنگ فرش کردن کف های بیرونی استفاده می شوند. از آنجایی که آنها یکبار شلیک می کنند، به عنوان

UGL طبقه بندی می شوند. با جذب آب از 6%<E≤10% تا E>10%.

آنها از نظر تجاری به عنوان سنگ فرش روستایی، سنگ فرش سفالی، توف، توف روستایی، کوتو، کاشی های خاک پخته شناخته می شوند.

انواع کاشی

کاشی کاتالان

کاشی‌های بدون لعاب که این نام را دریافت می‌کنند، زیرا از نظر تاریخی، تولید آنها در والنسیا و کاتالونیا بیشتر بوده است.

به رنگ قرمز، در ایوان ها، بالکن ها و تراس ها استفاده می شود. آنها در طبقه بندی UGL هستند و میزان جذب آب آنها از 6%<E≤10% تا E>10% متغیر است.

به عنوان کاشی راجولا، راسیلا یا قرمز مات شناخته می شود.

کاشی

آنها دارای بدنه متخلخل با لایه ای از لعاب در سطح آن هستند. به عنوان روکش دیوار و نما استفاده می شود. اگرچه برخی از قطعات به عنوان روسازی استفاده

می شود.

سطح ضد آب، به راحتی تمیز می شود و دارای سبک های مختلفی مانند کاشی های خمیری سفید، کاشی های سفالی، کاشی های مایولیکا، راجولا، مانیستا،

تاولل، کاشی های دیواری دوجداره، کاشی های دیواری تک پخت می باشد.

تخلخل بالا.

در دسته GL طبقه بندی می شود و میزان جذب آب آن E> 10 درصد است.

ظروف سنگی روستایی

قطعات سرامیکی با تخلخل کم، بدون لعاب یا تزئینات، در معرض یک پخت قرار می گیرند.

این نوع کاشی های سنگی با نام های کینکلر، کاشی استون ور، ظروف سنگی صنعتی، سفال سنگی روستایی شناخته می شوند.

تولید شده توسط فرآیند اکستروژن. با جذب آب از E<3% تا 3%≤E<6% در رده UGL قرار می گیرد.

ظروف سنگ چینی

آنها پرکاربردترین قطعات سرامیکی هستند که طیف رنگی زیادی دارند. بدنه کمی متخلخل با ظرفیت جذب کمتر از 0.5 درصد دارد.

فرمت های مختلفی دارد که هم برای فضای داخلی (آشپزخانه، حمام، اتاق غذاخوری) و هم برای نمای بیرونی (استخرها، نماها) استفاده می شود.

معروف به سنگ چینی فنی،