وزن یکی از بزرگترین مشکلات برای طراحان و مهندسان خودرو است، باتریها بسیار سنگین و متراکم هستند و با توجه به اینکه موتور احتراق داخلی به سرعت برای آیندهای برقی پیش میرود این سوال که چگونه با حجم باتری اضافه شده خودروهای برقی کنار بیایید از همه مهمتر شده است.
اگر میخواهید یک EV با برد بهتر بسازید، استفاده از باطری ماشین زیتکس بزرگتر برای تامین آن برد لزوما راهحل نیست.
سپس باید اندازه ترمزها را افزایش دهید تا بتوانند ماشین سنگین تر را متوقف کنند و به دلیل ترمزهای بزرگتر، اکنون به چرخ های بزرگتر نیاز دارید و وزن همه آن موارد به ساختار قوی تری نیاز دارد.
این همان چیزی است که طراحان خودرو به آن مارپیچ وزن می گویند و مشکل باتری ها این است که آنها از شما می خواهند که وزن مرده را فقط برای تامین انرژی وسیله نقلیه نگه دارید.
اما اگر بتوانید باتری را در ساختار خودرو ادغام کنید تا سلول ها بتوانند هدف دوگانه تامین انرژی خودرو و اسکلت آن را داشته باشند، چه؟ این دقیقاً همان چیزی است که تسلا و شرکت های چینی مانند BYD و CATL روی آن کار می کنند.
طرحهای ساختاری جدیدی که از این شرکتها به دست میآیند نه تنها نحوه تولید خودروهای الکتریکی را تغییر میدهند، بلکه باعث افزایش برد خودروها و کاهش هزینههای ساخت میشوند.
به گفته Euan McTurk، مشاور الکتروشیمیدان باتری در Plug Life Consulting، از آنجایی که فناوریهایی مانند سلول به بسته، سلول به بدن و ساخت باتری سلول به شاسی اجازه میدهند باتریها به طور موثرتری در داخل خودرو توزیع شوند.
آنها ما را به یک باتری EV فرضی بسیار نزدیک تر می کند.
بسته باتری نهایی بسته ای است که 100 درصد از مواد فعال تشکیل شده باشد، یعنی هر قسمت از بسته باتری انرژی را ذخیره و آزاد می کند.
به طور سنتی، باتریهای EV از ماژولهای سلولی استفاده میکردند که سپس در بستههایی به هم متصل میشوند.