A.G به یاد می آورد: «وقتی اولین چاقو شکاری رمبو را گرفتم، یک سیب را از وسط نصف کردم و در واقع تاندون انگشت شستم را بریدم.» از ترس اینکه مادرم چاقو را بردارد، به کسی نگفتم. اکنون، سالها بعد، هیچ خمشی در آن انگشت شست وجود ندارد.
من این داستان را برای بچه هایی که به فروشگاه من می آیند تعریف می کنم. به آنها می گویم که چاقو اسباب بازی نیست. ما باید به بچه ها نشان دهیم که چگونه چاقوها را با استفاده از تیزکننده سرامیکی و سنگ تیز تیز کنند و چگونه انگشتان خود را ایمن نگه دارند. وقتی با یک سنگ کوچک تیز می کنید، به راحتی می توانید انتهای انگشت خود را جدا کنید.
وقتی یک جوان آماده است که چاقو داشته باشد، راسل توصیه میکند که والدین یا بزرگسال مسئول خرید سادهای را برای اولین ابزار در نظر بگیرند. او پیشنهاد می کند که چیزی اساسی، مانند سرباز ارتش سوئیس، که شامل 10 وسیله است، ممکن است عملی باشد. سرمایه گذاری معقول در حدود 30 دلار کافی است.
به گفته پیرگالینی، سازمانهایی وجود دارند که از برنامههایی حمایت میکنند که آموزش چاقو و دستورالعملهای ایمنی را برای جوانان ارائه میکنند، از جمله انجمن ملی جمعآوران چاقو و پیشاهنگان پسر آمریکا. او اظهار داشت: «تا جایی که به من مربوط میشود، AKTI برجستهترین برنامهای است که در حال اجراست.
“ما در باشگاه Gator تا آنجا که می توانیم از AKTI حمایت می کنیم و به عنوان مدافع از طرف آنها خدمت می کنیم. در بیشتر نمایش هایی که شرکت می کنیم، همیشه یک یا دو دختر یا پسر هستند که علاقه واقعی به چاقو و زیبایی آن نشان می دهند.
ما از والدین اجازه میخواهیم که اجازه دهند به فرزندشان چاقو بدهیم، اما همیشه چاقو را به دست والدین بدهید. ما در مورد ایمنی و احترام به چاقو برای کودک می خوانیم. من هنوز به حقوق و وظایف والدین اعتقاد دارم که به کودکان خود در مورد همه چیز به درستی آموزش دهند، از جمله مسئولیت داشتن چاقو.”