تحقیقات بر روی چسب چوب خارجی در دانشگاه هاروارد آغاز شد

چسب چوب های خارجی به دست آمده از حیوانات از نوع چسب های ژلاتینی هستند آنها از ضایعات و فرآورده های جانبی صنایع دامی به دست می آیند.

مواد اولیه چسب های حیوانی پوست، خرطوم و استخوان های کله و سایر حیوانات است.

ضایعات صنعت چرم (از پوست های دباغی شده) نیز مورد استفاده قرار می گیرد چسب چوب هایی که از پوست ساخته می شوند نسبت به چسب به دست آمده از استخوان و تاندون عیار بالاتری دارند.

چسب چوب های خارجی به دست آمده از حیوانات منشا گلوتن دارند و از جوشاندن عامل آب کلاژنسین به دست می آیند برای تهیه چنین محلولی، محلول چسب را در آب سرد که باعث تورم می شود (30-15 دقیقه برای پودر و 2 ساعت برای دانه ها) می گذارند و سپس در صورت لزوم دمای بیش از 60 درجه سانتیگراد را در بن ماری حرارت می دهند.

چسب‌های حیوانی را می‌توان با آب چسباند و روی هر ماده نگهدارنده چسباند در طول خروج، چسب حیوانی خشک متناسب با آبی است که برای تهیه محلول استفاده می شود ویسکوزیته محلول بایندر با تغییر pH تغییر می کند.

چسب چوب خارجی به دست آمده از حیوانات یک یا سه بار با آب سرد و تمیز بسته به قسمت حیوان، وزن چسب و اندازه نگه داشتن آن برای مدتی در این ژل آبی و با حرارت دادن در آب سرد می شوند.

دمای 60 درجه سانتیگراد برای رساندن آن به شرایط مناسب. اگر چسب برای جوشاندن مناسب نباشد خاصیت چسبندگی آن را ضعیف می کند.

در صنایع تخته سه لا و روکش، چسب را با دستگاه چسب زدن اعمال می کنند مهمتر از این است که از چسب اضافی بی جهت استفاده نکنید. زیرا در این حالت، بدتر شدن تعادل بین مقدار آب موجود در چسب و رطوبت مواد چوبی باعث ایجاد اعوجاج مانند ترک خوردگی، تورم و شکل گیری راه راه از معایب.

در این راستا، مزاحمت های استفاده از چسب بسیار بیشتر از حداقل رانندگی است این مسائل نشان می دهد که هنگام اعمال، مقدار چسب حیوانات باید در 10 در هر 9.29 متر مربع نگه داشته شود.

واحد تخته سه لا با استفاده از چسب ذوب داغ بین لایه های قرار داده شده در پرس سرد تهیه می شود، از چسب چوب خارجی استفاده می شود و متعاقباً گرم می شود.